รู้จักศูนย์เครือข่ายฯ

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยดำเนินการตามนโยบายการขยายโอกาสทางการศึกษาระดับ อุดมศึกษาสู่ภูมิภาคของรัฐบาลตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 โดยใช้กลยุทธ์ให้มีมหาวิทยาลัยแกนนำจัดบริการอุดมศึกษาในพื้นที่ภูมิภาคส่วน ต่างๆ เพื่อจัดการศึกษาในระดับปริญญาบัณฑิต ในระดับท้องถิ่นโดยนัยประสงค์ให้จัดตั้งมหาวิทยาลัยขึ้นใหม่ในท้องถิ่น หากแต่ติดขัดด้วยงบประมาณและแรงกดดันด้านการเมืองที่ประสงค์ให้จัดตั้ง มหาวิทยาลัยขึ้นใหม่ทั้งหมดกว่า 30 แห่ง รัฐบาลโดยทบวงมหาวิทยาลัยจึงลดขนาดโครงการเป็นการขยายวิทยาเขตสารสนเทศ โดยอาศัยกฎหมายของมหาวิทยาลัยแกนนำแทนการออกพระราชบัญญัติจัดตั้ง มหาวิทยาลัยขึ้นใหม่ ในกรณีของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สภามหาวิทยาลัยไม่อนุมัติให้จัดตั้งวิทยาเขตด้วยเหตุผล

       1. มหาวิทยาลัยมีนโยบายที่ชัดเจนไม่จัดตั้งวิทยาเขตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ต้องเป็นหนึ่งเดียว

       2. ประสงค์จะจัดตั้งมหาวิทยาลัยขึ้นในท้องถิ่นโดยตรง เมื่อจังหวะเวลาเหมาะสมจึงให้ดำเนินการในหลักการเตรียมความพร้อมทางวิชาการ บุคลากร สถานที่ เพื่อการตราพระราชบัญญัติจัดตั้งมหาวิทยาลัยขึ้นใหม่ให้เป็นมหาวิทยาลัยใน พื้นที่โดยตรง เช่น กรณีมหาวิทยาลัยน่าน

นโยบายดำเนินงาน ดังนี้

       1. ขยายกิจกรรมวิชาการ : การเรียนการสอนการวิจัยและการบริการวิชาการสู่พื้นที่โดย

           1.1 จัดการเรียนการสอนทางไกลด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ

           1.2 ร่วมมือทางวิชาการกับสถาบันการศึกษาและหน่วยงานในพื้นที่

           1.3 ลงทุนโครงสร้างพื้นฐานเท่าที่จำเป็น

           1.4 จัดรูปแบบการบริหารจัดการ และการทำงานให้เสมือนปฏิบัติงานที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (ปฏิบัติงานด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ)

       2. ถ่ายทอดเทคโนโลยีให้ระดับบุคลากร (เกษตรกรรายย่อย) ในพื้นที่ตามความต้องการและความจำเป็นของพื้นที่

           2.1 ความมั่นคงทางอาหาร

           2.2 ความปลอดภัยทางอาหาร

           2.3 การค้าชายแดน

           2.4 การจัดการระบบนิเวศบริเวณลุ่มแม่น้ำน่าน

       3. ถ่ายทอดเทคโนโลยีที่จำเป็นสำหรับการสร้างอุตสาหกรรมการเกษตร (การปศุสัตว์) และสร้างเกษตรกรรุ่นใหม่ให้ดำเนินธุรกิจเป็น เสริมวงจรบ่วงโซ่อุตสาหกรรมการเกษตร (การปศุสัตว์) ในเป้าหมาย 2 ประการ คือ

           3.1 สร้างจังหวัดน่านให้มีความมั่นคงทางอาหาร

           3.2 สร้างจังหวัดน่านให้เป็นแหล่งผลิตอาหารโปรตีน (สุกร แพะ โค) ด้วยกิจกรรม